De testamentair bewindvoerder

De erflater kan het nodig vinden om een erfgenaam tegen zichzelf te beschermen. Hiervoor kunnen verschillende reden zijn, bijvoorbeeld wanneer hij van mening is dat een erfgenaam nog niet de volle verantwoordelijkheid kan dragen over zijn deel van de nalatenschap. De betreffende erfgenaam is bijvoorbeeld minderjarig, verslaafd of kan niet goed met geld omgaan. Hij benoemt dan een testamentair bewindvoerder.

Wanneer de erflater vindt dat de erfgenamen tegen elkaar beschermd moeten worden, dan kan hij ook een erfrechtelijke bewindvoerder aanwijzen. Bijvoorbeeld om ruzie tussen de erfgenamen te voorkomen.

Ten slotte kan de erflater ook een erfrechtelijke bewindvoerder aanwijzen om bepaalde goederen van de nalatenschap voor de erfgenamen te beheren, bijvoorbeeld een kunstcollectie, een landgoed of een effectenportefeuille.

De erflater kan ook een testamentair bewindvoerder aanwijzen in zijn testament die de nalatenschap moet afwikkelen en soms zelfs ook moet verdelen. Dit wordt ook wel ‘afwikkelingsbewind’ genoemd.

De erflater mag zelf kiezen of hij een testamentair bewindvoerder benoemt. Meestal is de testamentair bewindvoerder een persoon waarin de erflater veel vertrouwen heeft, maar dat hoeft niet altijd zo te zijn. Ook een familielid of goede vriend kan testamentair bewindvoerder zijn. De erflater kan echter ook een professional als testamentair bewindvoerder aanwijzen, zoals een advocaat of notaris.

Wanneer in een testament geen testamentair bewindvoerder is aangewezen, dan kan de rechter dit op verzoek van een belanghebbende of van de executeur alsnog doen.

De testamentair bewindvoerder kan het beheer met uitsluiting van de erfgenamen naar eigen inzicht voeren. De erflater kan hiervan afwijken in het testament. Goed beheer kan betekenen dat de testamentair bewindvoerder ook over goederen kan beschikken en deze dus bijvoorbeeld kan verkopen als dat noodzakelijk is.

De testamentair bewindvoerder moet jaarlijks rekening en verantwoording afleggen over het beheer aan de erfgenamen of andere belanghebbenden waarvoor het bewind is ingesteld. Wanneer de bewindvoerder door de rechtbank is benoemd, moet hij rekening en verantwoording afleggen aan de rechtbank.

De testamentair bewindvoerder kan worden ontslagen als hij zijn werk niet goed doet. Betrokkenen dienen daarvoor een verzoek in te dienen bij de rechter. Zij kunnen dit verzoekschrift zelf opstellen en indienen bij de rechtbank, maar in veel gevallen is het verstandig om hiervoor de hulp van een erfrechtadvocaat in te schakelen. De rechter wijst dit verzoek namelijk niet zonder meer toe. Juridische kennis van de wet en rechtspraak is belangrijk.

De testamentair bewindvoerder kan zelf ontslag nemen door een verzoek daartoe in te dienen bij de rechtbank.

De taak van de testamentair bewindvoerder kan soms ingewikkeld zijn. Hij dient zich dat ook goed te realiseren voordat hij zijn taak aanvaardt.

De testamentair bewindvoerder dient zijn taak zorgvuldig te verrichten. Dit betekent dat hij de onder bewind gestelde goederen van de erfgenaam zo goed mogelijk dient te behartigen.

Wanneer de testamentair bewindvoerder zijn werk niet goed doet, dan kan hij worden ontslagen. Ook kan de testamentair bewindvoerder in privé aansprakelijk gesteld worden als hij in zijn taak tekort schiet en daardoor schade ontstaat.

Om problemen te voorkomen, doet de testamentair bewindvoerder er vaak goed aan om voordat hij belangrijke beslissingen neemt, bijvoorbeeld de verkoop van een woning of een effectenportefeuille, eerst nog te overleggen met de betrokkenen. Ook kan de testamentair zich laten adviseren door een erfrechtadvocaat.